Sunday, May 25, 2008
Monday, May 12, 2008
the time ive been waiting for...
Wow! At last ma-update ko ulit tong blog ko... mtgal tgal n din n ndi ko to na-open e... i almost forgot my password... actually, nlimutan ko n nga tlga, nireset ko lng... it took me two hours para mkapasok ulit dito. haha...
y nman b kc kelangan kong bisitahin ulit tong blog n to? wala kong mgawa? no, i guess not... bsta, i feel i need to write here what i feel right now...
now let me start...
nung bumalik kmi sa libis after being deployed in makati for about 5.5 months. parang i feel n sa wakas, im home.. kc in fairness mas at home tlga sa libis... pero nun tumagal tgal n din, i feel n ndi nman n din dun tulad ng dati. wala n un mga familiar faces n nkasama nmin dun.. actually, hlos mga bgong mukha n nga e. un pgging at home, nbabawasan.. npapalitan ng boredom, minsan inis. parang dumadating sa point n mas nangingibabaw n un pgiging rebellious ko... un tipong, tlgang tamad na, wala ng gna khit n mgpraktis mgcode or sumthing... 'bkt gnto? is this work? do i really deserve this? I think i deserve better than this!'... yang mga gnyan ang ndi maiiwasang maisip pag andun ako sa 'work'. i thought un gnyan n experience is na-cut na nun bumalik kmi libis, pero ndi pla... 'maling akala' nga nman. hehe...
pero know why? lhat ng yan, natutunan ko isantabi nung may mga nkilala ko sa libis. meaning, khit n wala p din 'work' still meron ako rison y i hav to go to that place. Honestly, they're one of the risons (major rison) y i go to my work. haha.. before parang gstong gsto ko n umalis dun. kc parang wala lng din nman. wala nmang maiiba kun umalis ako dun. pero now, though career wise, plan ko p din un, pero still may 'pain' whenever naiisip ko un possibility n bka nga dumating n un time n aalis ako dun. and ayan n nga... mukhang hinahanda n ko ni Lord. Aalis n nga ko dun sa 'place' n un... di ko lam how long ako mwawala dun, pdeng 1 day, 1 week or 1 month, pero khit gnu pa kbilis or ktgal, mawawala p din ako dun... haha... knina ko nga lng nlaman un paglipat nmin and khit na may nkapagsabi n skin, still in denial pa din ako dun, hnggang no-confirm n nga and unti unti ko ng ni-grasp ang katotohanan.. haha... ni-sstart ko n din i-accept un fact n gnun tlga.. minsan khit ayaw mu, un p din ang mangyayari... mpapalayo ka sa mga nkasanayan mu, mpapalau sa mga taong ayaw mu snang mpalau sau, pero thats life.
ndi lhat ng gsto ko un ang msusunod, merong above pa sa'kin/stin n ngpaplan ng mga mangyayari sa life ko/ntin, and I have to trust Him because He knows me, better than I know myself....
Ate khulit! Ill miss you!!!
Mommy Rhea! sna maabutan pa nmin kau jan... hehe
Super OA nman ng feeling ko ata ngaun db?, bka nman 1 day lng kming mwala.. haha... anu nga ba npi-feel ko ngaun? cguro nman lam nyo na and no nid for me to state it here...
This is the time that ive been waiting for dhil sa 2 reasons...
1. mgiging bc n din kmi sa wakas, at
2. sa wakas i wil know how wud it feel to miss those people n ayoko sna mapalau skin...
Note: ndi lng tong paglipat n to ang naiisip ko. kc actually, di pa nman to gnun ka-worst kesa dun sa isa pang paghihiwalay n naiisip ko e... pero wait nyo nlng... pag mangyayari n un, ilalagay ko din un dito...
y nman b kc kelangan kong bisitahin ulit tong blog n to? wala kong mgawa? no, i guess not... bsta, i feel i need to write here what i feel right now...
now let me start...
nung bumalik kmi sa libis after being deployed in makati for about 5.5 months. parang i feel n sa wakas, im home.. kc in fairness mas at home tlga sa libis... pero nun tumagal tgal n din, i feel n ndi nman n din dun tulad ng dati. wala n un mga familiar faces n nkasama nmin dun.. actually, hlos mga bgong mukha n nga e. un pgging at home, nbabawasan.. npapalitan ng boredom, minsan inis. parang dumadating sa point n mas nangingibabaw n un pgiging rebellious ko... un tipong, tlgang tamad na, wala ng gna khit n mgpraktis mgcode or sumthing... 'bkt gnto? is this work? do i really deserve this? I think i deserve better than this!'... yang mga gnyan ang ndi maiiwasang maisip pag andun ako sa 'work'. i thought un gnyan n experience is na-cut na nun bumalik kmi libis, pero ndi pla... 'maling akala' nga nman. hehe...
pero know why? lhat ng yan, natutunan ko isantabi nung may mga nkilala ko sa libis. meaning, khit n wala p din 'work' still meron ako rison y i hav to go to that place. Honestly, they're one of the risons (major rison) y i go to my work. haha.. before parang gstong gsto ko n umalis dun. kc parang wala lng din nman. wala nmang maiiba kun umalis ako dun. pero now, though career wise, plan ko p din un, pero still may 'pain' whenever naiisip ko un possibility n bka nga dumating n un time n aalis ako dun. and ayan n nga... mukhang hinahanda n ko ni Lord. Aalis n nga ko dun sa 'place' n un... di ko lam how long ako mwawala dun, pdeng 1 day, 1 week or 1 month, pero khit gnu pa kbilis or ktgal, mawawala p din ako dun... haha... knina ko nga lng nlaman un paglipat nmin and khit na may nkapagsabi n skin, still in denial pa din ako dun, hnggang no-confirm n nga and unti unti ko ng ni-grasp ang katotohanan.. haha... ni-sstart ko n din i-accept un fact n gnun tlga.. minsan khit ayaw mu, un p din ang mangyayari... mpapalayo ka sa mga nkasanayan mu, mpapalau sa mga taong ayaw mu snang mpalau sau, pero thats life.
ndi lhat ng gsto ko un ang msusunod, merong above pa sa'kin/stin n ngpaplan ng mga mangyayari sa life ko/ntin, and I have to trust Him because He knows me, better than I know myself....
Ate khulit! Ill miss you!!!
Mommy Rhea! sna maabutan pa nmin kau jan... hehe
Super OA nman ng feeling ko ata ngaun db?, bka nman 1 day lng kming mwala.. haha... anu nga ba npi-feel ko ngaun? cguro nman lam nyo na and no nid for me to state it here...
This is the time that ive been waiting for dhil sa 2 reasons...
1. mgiging bc n din kmi sa wakas, at
2. sa wakas i wil know how wud it feel to miss those people n ayoko sna mapalau skin...
Note: ndi lng tong paglipat n to ang naiisip ko. kc actually, di pa nman to gnun ka-worst kesa dun sa isa pang paghihiwalay n naiisip ko e... pero wait nyo nlng... pag mangyayari n un, ilalagay ko din un dito...
Subscribe to:
Comments (Atom)